Studenten Daan Dijkstra, Miriam Pierik en Jesse Wright van de Rijksuniversiteit Groningen, Faculteit Ruimtelijke Wetenschappen, onderzochten de mogelijkheden van regeneratieve landbouw in Groeningen. De opdracht was gegeven in de context van een Living Lab, waar opdrachtgevers in contact komen met studenten om verschillende projecten uit te werken met een frisse blik.
Regeneratieve landbouw (RL) stond centraal in dit onderzoek. De studenten definiëren deze term aan de hand van het Commonland Framework. Het is een verzamelnaam voor landbouwpraktijken die verschillende aspecten van het landschap positief verbeteren; regeneratie. Dit betreft niet alleen natuurlijke waardes, ook sociale en financiële aspecten worden betrokken. Door gebruikt te maken van natuurlijke eigenschappen en processen kan het landschap en alles daaromheen, gezond zijn en blijven, ook voor toekomstige generaties.
Regeneratieve landbouw classificeren zij in twee praktijken. Natte teelt voor lage veengebieden, waar de grondwaterstand van nature erg hoog staat, en innovatief boeren, vooral op hogere en drogere (zand)gronden. Regeneratieve landbouw is dus voor het gehele gebied geschikt, als het maar aansluit en rekening houdt met lokale, natuurlijke omstandigheden.
Verschillende casussen hebben aangetoond dat de verschillende praktijken van RL goed blijken te werken. Echter is het systeem eromheen nog niet aangepast aan deze duurzame vorm van landbouw. Om inkomstenderving en twijfelaars te voorkomen, kunnen subsidies slimmer ingezet worden. Korte ketens kunnen opgezet worden, om Groeningen als merk robuust te maken, stad en platteland met elkaar te verbinden. Door regeneratieve landbouw toe te passen, kan de gehele landbouwsector ook
multifunctioneler en robuuster gemaakt worden, aldus de studenten. Hierdoor kunnen ook toekomstige generaties genieten én verdienen aan het bijzondere Groeningen landschap.